Eind Nieuw Zeeland

Hallo allemaal! Ik heb al een hele tijd geen reisverslag meer geschreven. Hoe langer erover heen ging, hoe meer ik het ging vergeten. Maar nu wordt het wel weer eens tijd! Het is al meer dan een maand geleden en in de tussentijd is er een hele hoop gebeurd natuurlijk. Ik zal de verhalen maar opsplitsen want anders wordt het wel een erg lang verhaal in een keer. Gelukkig heb ik mijn dagboek wel braaf bijgehouden dus is het makkelijk na te gaan wat ik ook alweer allemaal heb gedaan. Na mijn pauze in het internetcafe ben ik met de Deense jongen Mads gaan raften. We hadden geluk met het weer en het was een erg mooie (korte) raft trip over een wilde rivier. 's Avond hebben we wat gekaart in het hostel en toen hoorden we van anderen dat er de volgende dag een ceremonie zou zijn aan het meer, nav ANZAC day. Dat is de dag dat ze in Australie en Nieuw Zeeland de oorlogsslagtoffers herdenken. Het begon om half 6 dus we zijn op tijd ons bed uit gegaan en naar het meer gelopen. Ik had nooit verwacht dat het zo druk zou zijn (duizenden mensen) en er was een hele optocht met muziek (doedelzakken), veteranen en een ceremonie met zang en toespraken. Een erg bijzondere, onverwachte gebeurtenis om mee te maken. Daarna zijn we kort terug ons bed in gegaan en daarna de bus in naar Auckland. 's Avonds ben ik met Mads uiteten gegaan, omdat hij mij de rafttrip had aangeboden. Later sloten ook Fabian, Paulien en Erica (uit Londen) aan om nog de stad in te gaan. De volgende dag zijn we vanuit de haven van Auckland naar een eiland gevaren: Rangitoto. Het is een klein eiland dat eigenlijk alleen uit een vulkaan bestaat. Daar hebben we een mooie wandeling gemaakt. Hierna ben ik nog een dag in Auckland gebleven (met Mads ben ik Mt Eden opgelopen) en de volgende dag ben ik naar het noorden vertrokken. Ik was op dat moment nog bezig met het zoeken naar werk in Nieuw Zeeland, maar daar is het nooit van gekomen. Vanuit de plaats waar we sliepen, Paihia in the bay of islands, heb ik een dagtour naar het noordelijkste puntje van nieuw zeeland gemaakt. Daar zie je de Abel Tasman zee en de grote oceaan clashen. Het is een erg spirituele plek voor de Maori. Verder zijn we die dag met bodyboards van de sanddunes afgegaan, hebben we 90 miles beach afgereden en uiteindelijk ergens fish and chips gegeten. Terug in Paihia ben ik naar een nieuw hostel gegaan, waar ik een aantal dagen tegen accomodatie heb gewerkt. Ik moest twee uurtjes per dag poetsen en in ruil daarvoor had ik een slaapplek, een fiets, internet en kon ik kajakken en tennissen. Er was een leuk Nederlands stel met wie ik veel omging en een Duitse jongen, waarmee ik ben gaan kajakken en tennissen. Na een aantal dagen was ik er wel achter dat ik waarschijnlijk geen werk zou gaan vinden voor zo'n korte periode dat ik zou kunnen werken (1 maand). Daarom heb ik mijn vlucht toen omgeboekt om eerder naar Bangkok te vertrekken. In het hostel in Paihia leerde ik een groep jongens kennen die samen een weekendje weg waren (Nieuw-Zeelanders). We hadden twee avonden samen zitten drinken en een van de mannen (Richard), die uit Auckland kwam, stelde voor dat ik tot mijn vlucht bij hem zou verblijven. Ik ben op een zondag met hem mee naar Auckland gegaan, waar ik een eigen kamertje kreeg ik het appartementje van hem en zijn vriendin (Liz). Richard en Liz waren overdag gewoon werken maar 's avonds aten we samen en ik heb een erg leuke tijd bij hun gehad. Eindelijk heb ik even kunnen uitrusten op een vaste plek. Mijn vlucht stond voor de volgende vrijdag geboekt en ik kon gebruik maken van het internet, dus ik had genoeg tijd om mijn trip naar Azie voor te bereiden. Daarnaast moest ik nog een visum aanvragen en ook daar had ik toen gelukkig ruim de tijd voor. Donderdagavond hebben ze mij naar het vliegveld in Auckland gebracht.